χρωματα

Τι χρωμα ειναι ο εφιαλτης;
Κυνηγος τα ονειρα και μονο δεν με αφηνουν.
Ασπρα συνηθως. Σαν το χιονι.
Και ακινδυνα.

Της μερας ομως τα φοβαμαι.
Οταν αρχισουν, στοχους τα ονομαζω και
παθιαζομαι.
Τρεχω ξωπισω τους και φανταζομαι.
Τι θα ηταν αν δεν ηταν ετσι
και πως μπορω να το αλλαξω.
Ερχεται η αγωνια και το αγχος μαζι της.

Αγνοω την αληθεια
και βλεπω τυφλα.
Στο τελος την αντιμετωπιζω και εκεινη
και η ματαιοτητα και οι τυψεις,
οργη γινονται.

Αυπνω και οσο κοιμαμαι ερχεται εκεινος
το λαθος μου να θυμησει.
Και ολα ειναι χρωματα μεχρι ολα ηρεμα να ειναι,
παλι.
Με συγκινει ομως το δικο του.
Δεν μπορω να το πω γιατι δεν μπορω να το εκφρασω.
Απο ολα τα χρωματα εκεινο αγαπω.
Τι χρωμα ειναι ο εφιαλτης;