Μην με μαλωνεις.

Μην με μαλωνεις, πονω.
Σε πειραζω να γελασεις.
Το χαμογελο σου να δω και το γελιο σου να ακουσω.
Επιζητω την αγαπη σου, το βλεμα σου ικετευω.

Μην με μαλωνεις, πονω.
Εσενα να δω να γελας που ειμαι μονος, παρηγορια μου.
Εισαι οτι δεν χαιρομαι και κλαιω παλι.
Ηρθε το βραδυ παλι αποψε.

Μην με μαλωνεις, πονω.
Πονω που δεν τα ξερεις αυτα.
Αλλα βλεπεις.
Μιζερα σ'αγαπω. Να μην πονας θελω.
Αγαπα με και εσυ.

Τις λυπες σου θελω να συντροφευσω
και μαζι σου να προχωρω.
Μονο δεν θα σ' αφησω.
Μην με αφησεις και εσυ,
Απο σκαρτες συνειδησεις
και αξημερωτα βραδυα, σου μιλω.
Μην με μαλωνεις, πονω.

Νυχτα

Φυσαει, αποψε, και η νυχτα φωτεινη.
Τα αστερια κανουν ερωτα
στον σκοτεινο ουρανο.
Φυσαει, και το γιασεμι χορευει,
ακανονιστα και σπασμωδικα,
οι χυμοι του και η γυρη του τον αερα ακολουθουν.
Φυσαει, αποψε, και τα παντα γαμιουνται.

Ενα πεφταστερι. Αραγε ο Σειριος που να 'ναι;
Απο τον ερωτα πως να ξεφυγεις;
Τους ποθους και τα παθη του πως να αρνηθεις;
Την φωτια και τον πονο του πως να αποφυγεις;
Αν μαθεις που ειναι, σε παρακαλω,
θα μου πεις;

Θορυβος μες την ησυχια,
στο σκοταδι ψαχνω.
Τιποτα δεν ειναι.
Ζωα αγρια που τσαχαλο κανουν.
Ή θηρια ανημερα;