Νυχτα

Φυσαει, αποψε, και η νυχτα φωτεινη.
Τα αστερια κανουν ερωτα
στον σκοτεινο ουρανο.
Φυσαει, και το γιασεμι χορευει,
ακανονιστα και σπασμωδικα,
οι χυμοι του και η γυρη του τον αερα ακολουθουν.
Φυσαει, αποψε, και τα παντα γαμιουνται.

Ενα πεφταστερι. Αραγε ο Σειριος που να 'ναι;
Απο τον ερωτα πως να ξεφυγεις;
Τους ποθους και τα παθη του πως να αρνηθεις;
Την φωτια και τον πονο του πως να αποφυγεις;
Αν μαθεις που ειναι, σε παρακαλω,
θα μου πεις;

Θορυβος μες την ησυχια,
στο σκοταδι ψαχνω.
Τιποτα δεν ειναι.
Ζωα αγρια που τσαχαλο κανουν.
Ή θηρια ανημερα;